yılbaşı akşamıydı.soğuk ve karanlıktı.saat 11di ve gece yarısına çok az kalmıştı.bomboş holde anahtar sesi yankılandı.Sally içeri girdi.kardeşine seslendi "sarah!" ses bi süre yankılandı ama cevap gelmiyordu.kardeşi bu saatte nerde olabilirdi ki.hiç bi anlam veremedi.evde olacağını söylemişti fakat evde değildi.mutlaka arkadaşlarıyla dışarı çıkmış olmalıydı.yavaşça salona doğru yürüdü ve koltuğa oturdu.içinde anlam veremediği bir korku vardı.telefon sesiyle birden irkildi.telefonu açtı ama ses gelmiyordu "alo" "kimsiniz" "ses verin lütfen" ses gelmiyordu bu saatte kim arayabilirdi ki.muhtemelen biri şaka yapıyordu.telefonu kapattı ve Sarah`ı aradı.telefonu açan kişi bir süre ses vermedi "Sarah sen misin" "hayır ben tamara" "Sarah`ı verir misin" birden telefon kesildi.ciddi şekilde endişelenmeye başlamıştı.tekrar denedi.bu sefer nihayet kardeşiydi.hemen gelmesini istedi Sarah yarım saat içinde geleceğini söyledi.telefonu kapattı ve tekrar koltuğa oturdu.acaba paranoyamı yapıyordu.ne olabilirdi ki.belkide hat yanlış düşmüştü. böyle şeyler hep olurdu zaten.ama telefondaki o ses neden ona tanıdık geliyordu.arkasına yaslandı.derin bir nefes aldı.odanın içindeki bir şey sanki ona doğru bakıyordu.aniden bir ses duydu "tamara ordamı"odanın içi yoğun ve kötü kokuyordu.sanki bir el omzuna dokundu.vücudu kaskatı kesilmişti.olanlar hayalmiydi çözemiyordu,düşünemiyordu.omzundaki el geriye çekildi.arkasına dönemiyordu.derin bir nefes aldı.belkide başkasına seslenilmişti sonuçta etrafta bir sürü ev vardı.ama o el, onu hissettiğine yemin edebilirdi.rahatlamak ve kafasını dağıtmak istiyordu.ayağa kalktı ve mutfağa yöneldi.biraz su ısıttı ve kendine bir kahve yaptı.tam o sırada arkasında bir nefes hissetti.iliklerine kadar buz kesmişti.bardak elinden düştü ve paramparça oldu.hızla odasına koştu,kapıyı kilitledi ve köşeye iyice yanaştı, korkuyordu .tam o sırada salondaki saat TAM 12 yi vuruyordu.tamara evet tamara birden hatırlamıştı geçen yıl gelen telefonu.Konuştukları herşeyi çok iyi anımsıyordu.telefon çalmıştı karşıdaki ses ona "tamara ordamı" demişti "hayır" "öbür sene 12.10da görüşürüz" "kimi aradınız" telefon kapanmıştı.aşağıdan cam kırılması sesi duyuldu.korkuyordu nefes almak bile çok güç geliyordu.sanki istem dışı kontrol ediliyor gibi kapıya yöneldi,kapıyı açtı, salona yürüdü.birden kendine geldi her tarafa baktı ama kırık cam yoktu .Sarah`ı aramak istedi telefona koştu odanın içinde sanki garip bir varlık dolanıyordu.Sarah telefonu açtı "abla" "neredesin çok korkuyorum" arkadaşlarımla geziyorum ne oldu" "hani yarım saat içinde buradaydın" "iyi ama ben sana böyle birşey söylemedim ki" "aradığımda böyle demiştin" "neden bahsediyorsun sen beni bugün hiç aramadınki" "AMAN TANRIM" telefon elinden düştü.Evet bu oydu ve şimdi..şimdi göz gözeydiler . ... "alo alo oradamısın sally" telefon kapanmıştı.Sarah Emily`e "hemen eve gitmemiz gerekiyor" dedi.sally koltuğa yatmıştı bembeyaz bir ışık ona doğru yaklaşıyordu heryer sapsarı olmuştu.ayaklarından bir soğukluk geliyordu.önce ayakları,sonra bacakları,elleri,boğazı ve en son yüzü dondu aniden terlemeye başladı yanan alevin üstündeymiş gibi hissediyordu.saat tam 12.10 du.
SAAT 12.30
Sarah bir grup arkadaşıyla beraber içeri girdi.koşarak salona yöneldi.sally nin kafası gövdesinden ayrılmış adeta koparılmış gibiydi gövdesi ise paramparçaydı her yer kan içindeydi.
SAAT 01.18
polisler evde inceleme yapıyordu.genç polis şok içinde olan Sarah`a "yarım saattir inceleme yapıyoruz malesef ne parmak izi nede kapıda zorlanma var cesedin üzerinde hiçbir iz yok bıçakla yapılmış bir şeyede benzemiyor sanki kendiliğinden oluşmuş yarıklar gibi.tabii ben bir polisim adli tıp raporunda herşey belli olacakır" deyip yanından ayrıldı Sarahın başı dönüyor ablasının o görüntüsü aklından hiç gitmiyordu.birden olduğu yere yığıldı.bayılmıştı.
EVET O GECEYE AİT HİÇBİR İZ YOKTU BİR TEK ŞEY HARİÇ DUVARDA ASILI OLAN ESKİ VE ASLA BOZULMAZ DENİLEN VE O GECE BOZULAN SAAT.TAMDA 12.10da BOZULMUŞTU...
