korkunç
birgün kuzenime gitmiştik.yerde oturup oyun oynuyorduk.çeşitli şeylerden bahsediyorduk.birde benim aklıma korku hikayesi anlatmak geldi.şimşek çakıyodu ve yağmur yağıyodu.korku hikayesi anlatmanın tam zamanı dedim.tam anlatcakken elektrikler kesildi.hepimiz çok korktuk.az daha korkudan ölüyodum çünkü etraf zifiri karanlık olmuştu ve ben bundan korkardım.birbirimize sarılmıştık.(birde yanımda kardeşim vardı sölemeyi unuttum..)birden elim boşluğa geldi.birbirimizden ayrılmıştık.aslında bağrışmam aız gerekiyodu ama hiç bir ses duymadım kendi sesimi bile.o anda kendimi kaybetcekmiş gibi olcaktım.hemen kalkıp koşmaya başladım birbirimize çarpmıştık.elektrikler gelmişti.biraz rahatladık.kapı çaldı.heralde annemler geldi sandık ve açtık.ama kimse yoktu.o sırada sanki yanımdan biri geçiomuş gibi oldu.irkildim.kapının önünde bir not buldum.notu aldım ve onlara okudum.notta ``yanınızdayım,sizi bulmak zordu ama buldum ve öldürücem``acayip korktuk.dilimiz tutulmuştu.bi an bu gece ölceğimi ve bu gecenin bitmiyiceğini sandım.büyük sessizlik ayak sesiyle bozuldu.ayak sesi yaklaştı.o an ne dualar okudum ki hatırlamıyorum.ses uzaklaştı.birbirimizde ayrılmayarak korku içinde uyuya kaldık.sabah oldu internete baktım.meğersem o evde önceden garip olaylar olmuş.cinayet filan ama sonrasını okuyamadım yazının.bu olayı hiç unutmadım.unutmak içinde hatırlamak istemiyorumm!!!!!!
